16 mei 2011 - Vreugde en verlangen

Het muziekkorps kwam langs met geraniums. Ik koop er altijd een paar. En dan hoor ik mijn moeder weer zeggen: 'Pas na de ijsheiligen mogen ze de grond in!' Mijn moeder had veel plezier in tuinieren. Ze kwam geregeld even 'buorkjen', even kijken hoe alles erbij stond. Dat samenzijn gaf ons vreugde. En het wekte mijn verlangen om de tuin zo mooi mogelijk te maken.

Met een groepje jongeren sprak ik over geestelijke groei. Op welk punt zou je willen veranderen, meer vrucht dragen? Iedereen kon wel iets bedenken: je minder ergeren, beter voor je mening uitkomen, oppassen voor roddelen, over je geloof durven spreken, geen kwaad met kwaad vergelden. Iemand zei: 'Ik krijg het wel eens benauwd, als ik bedenk dat God ziet wat ik allemaal doe.' Toen heb ik verteld van mijn moeder en de tuin. Stel dat God bij jou komt te 'buorkjen'. Dat dat samenzijn God en jou vreugde geeft. En dat het jouw verlangen wordt om je leven zo mooi mogelijk te maken.